Στο καπάκι.

Οχι της τουαλέτας, αν και θα ήταν και αυ΄το πολύ ενδιαφέρον τίτλος για ποστ. Το ποστ μου αναφέρεται σε μία προσωπική καταπολέμιση της ζαλάδας.
Στο λεωφορείο για Shimla σε κάποιο σημείο της διαδρομής ζαλίστηκα πάρα πολύ και προσπαθούσα να βρω πράγματα που με ξεζαλίζουν. Ξεκίνησα ψάχνοντας ένα χρώμα. Κατέληξα στο μπλέ. Είπα να βρώ μια διχρωμία. Δε μου έκανε καμία. Λίγο ίσως το μπλε-άσπρο αλλά μετά σκέφτηκα ότι πολύ άνετα θα ξερνούσα πάνω σε μία ελληνική σημαία. Απο το χρώμα αποφάσισα να πάω στο σχήμα. Κατέληξα στον κύκλο. Απο το διδιάστατο σχήμα αποφάσισα να προχωρήσω στο τρισδιάστατο. Αποφάσισα οτι το κατάλληλο σχημα είναι ενας ανάποδος "κομμένος" κώνος. Κάτι σαν ποτήρι δηλαδή (κόλουρος έμαθα οτι λέγετα) Αποφάσισα οτι καλύτερο θα ήταν κάτι σαν τα ποτηρια του ικέα, αυτά που είναι έτσι. αλλά κλειστό απο πάνω. Η βάση είναι συμπαγής και μπλέ. ματ. Σκούρο μπλέ. Σχετικά. το πάνω μέρος είναι γυάλινο και διαφανές. Όπως και το ταβάνι. Αποφάσισα οτι το διάφανο μέρος αποτελεί δωμάτιο με μπλέ πάτωμα (το χρώμα της βάσης δηλαδή). Από τη διάφανη οροφή φαίνεται ο ουρανός. Α ναι ξέχασα. Αυτό αποφάσισα να το ορίσω ως υπαρκτό αντικείμενο και νατο τοποθετήσω στο χώρο. Το κατάλληλο μέρος είναι μια έρημος. Τη νύχτα. Ο ουρανός είναι μαύρος. Όχι κορακίμ αλλα διακρίνεται οτι είναι γεμάτο σύνεφφα (λολ σύννεφα). Αλλά όχι απειλιτικά. Βρέχει. Σταθερά και πολύ αλλά όχι δυνατά. Ήπια. Φεγγάρι και αστέρια δε φαίνονται απλά ένα ελαφρύ φως πίσω απο τα σύννεφα. Έχει αρκετό κρύο, γύρω στους 6°C (εξι στη μηδενική επι C, άρα C) Εγώ βρίσκομαι μέσα στο γυάλινο δωμάτιο. Τα μαλλιά μου είναι ισιωμένα (αμάν κατευθείαν να με πεις ψωνάρα, απλά θέλω να είναι απαλά και να μη με ενοχλούν για να μη με ζαλίζει η σκέψη τους) και προφανώς δεν έχουν προιόντα πάνω. Στο πάτωμα υπάρχει ένα πολύ χοντρό πάπλωμα. Γαλάζιο-γκρι και απαλό. Όχι σατέν. αλλά απαλό. Εγώ είμαι ξαπλωμένος σε αυτό το πάπλωμα φορώντας μόνο το μαύρο μποξεράκι μου με το γαλάζιο λάστιχο. Είμαι μόνος μου. Εξαιρετικά απλωμένος στο πάπλωμα και άνετος. Δεν κρυώνω αλλά νιώθω δροσιά. Κοιτάω τον ουρανό και δε σκέφτομαι τίποτα. Το φως από τον ουρανό δεν είναι αρκετά δυνατό για να με ενοχλήσει. Το μόνο που ακούω είναι η βροχή που χτυπάει στο γυάλινο ταβάνι, Δε ζαλίζομαι, Νιώθω ήρεμος. ._
*ξέχασα να αναφέρω το μέγεθος. το μεσαίο επίπεδο (το πάτωμα δηλαδή) του αντικειμένου έχει εμβαδό περίπου 100 τετραγωνικά. Το πάπλωμα γύρω στα 2mχ2mχ60cm(πάχος). Εγώ κλάσσικά 1.72, 63. Πιό εντάξει με το σώμα μου απ ότι είμαι τώρα. Η έρημος απέραντη
. Τοπίο μόνο ο ορίζοντας. Αέρας δεν υπάρχει

Μετά τον ύπνο. [ Caution: Μαυρίλα included ]

Με το που τα μάτια μου κοιτούν και πάλι το εσωτερικό των βλεφάρων μου νιώθω οτι γεμίζουν νερό. Τα σφίγγω. Μαζί και τα χείλη μου. Ασυναίσθητα..."Κάθησε εδώ κοντά μου, μου λειψες ξαφνικά..♪" Το ξυπνητήρι-κινητό μου. Τελικά με τραβάει μάλλον το ρομάτζο- τι απαίσια λέξη. Αλλά δε μου πάει. Τι να κάνω. Με ρίχνει. "Μού λειψες ξαφνικά". I know the feeling. Δεν το νιώθω τώρα. Αλλά το ξέρω σα συναίσθημα. Μου γάμησες το κέρατο μαλακιστήρι. Δε ρίχνω τις ευθύνες πάνω σου όχι. Πρέπει να μάθω να μην έχω απωθημένα μαζί σου. Αισιόδοξο; Ίσως. Αλλά έτσι είναι. Και σίγουρα γίνεται. Το θεμα είναι πώς. Πώς γίνομαι ξανά μέσα μου όπως πρίν; Χωρίς κολλήματα και χαζοκόμπλεξ. Απο αυτά τα κακά κόμπλεξ (κακο squawk) που δε μπορείς να τα εντοπίσεις ψάχνοντας τις σκέψεις σου. Κακά κόμπλεξ!!! Στη βροχή θα σας βγάλω. Πόσο αγαπώ τους φίλους μου! (ΝΗΣΤΕΥΕΙΣ ΤΕΤΑΡΤΕΣ ΠΑΡΑΣΕΚΕΥΕΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΕΣ????) Αλήθεια σας αγαπώ. Πάρα πολύ. Και σας έχω ανάγκη. Να το ξέρετε. Να μ'αγαπάτε. Μ'αγαπάτε; (το τρίχρονο μέσα μου) Θέλω να κλάψω αλλά δε μπορώ, νομίζω οτι θα με βοηθήσει να καθαρίσω κρεμμύδια. Αλήθεια!!!

Υ.Γ. Κι όμως η φωνή σου στο κωλοβίντεο με χτυπάει. Κακό σκουόκ κακό!!!!

Υ.Α.Τ.Υ.Γ. (υστερα απο το υστερογραφο) : Ναι η μαυρίλα εξαντλήθηκε αν θέλετε έχουμε Ίλες σε άλλα χρώματα.

Πεταλουδίτσες και λουλουδάκια-άχου βρε!

Μιαρή ύπαρξη, σιχαμένο μονοκύτταρο χωρίς ριβοσώματα, αισχρό κατάλυμα βασιδιομηκύτων, αποκρουστική διαστροφή των 15 Μαΐων, αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε' σένα. Διότι αξίζεις κατά γενική ομολογία μία περίοπτη θέση στο διασυμπαντικό χωλ οφ φέιμ, μια που τέτοια καρμιρούχα μαλάκυνση εμφανίζεται τρομαΧτικά σπάνια στον κόσμο που ζούμε. Δε θα αναφερθώ στο προφίλ-προμόσιον της νεοελληνικής μιζέριας, όπου παρεμπιπτόντως δηλώνεις με περισσή περηφάνεια δατ γιορ χαρτ μπιλόνγκς του ντάντι (ήτοι ότι έχεις σχέση, τρομάρα σου). Δε θα αναφερθώ ούτε στο μαυσωλείο που κατασκεύασες για το υπερΕγώ σου χωρίς καν να έχεις πεθάνει. Αναρωτιέμαι μόνο, ζώον όρθιο, πού το βρίσκεις όλο το πεταμένο θράσος σου και πας και κωλοτρίβεσαι ψηφιακά πάνω σε ό,τι σου γυαλίσει μ' αυτό το καλομοιρίστικο στυλάκι, το γεμάτο νάζι πασαλειμμένο με σμήγμα και διανθισμένο με κομπλιμέντα και υποκοριστικά-Τζίζας Κράϊστα!! Και να πω ότι τηρείς τα προσχήματα, πάει στο διάολο. Ο κόσμος βρίθει λυσσασμένων υπάρξεων. Ωστόσο, εσύ μάι ντίαρεστ πις οβ σιτ δε σταματάς σε κανένα εμπόδιο, ούτε μπροστά σε μία σχέση. Και όχι, δε μιλάω γιατί έχει καεί ιδιαιτέρως η γούνα μου από το όξινο κάτουρό σου, αλλά γιατί βλέπω ότι αυτή είναι γενικώς η γραμμή που ακολουθείς και το βρίσκω τελείως αντιαισθητικό. Πιο αντιαισθητικό κι απ' το συνδυασμό μαύρο παντελόνι-άσπρο σοσόνι. Μ' έχει πιάσει το υδροχοϊκό μου ξαφνικά και δεν μπορώ να βλέπω ανθρώπους να χαλιούνται από την έμφυτη παρακμή μερικών, οπότε μάζεψε λίγο τα πλοκαμάκια σου, γιατί δε θέλω και πολύ για να χάσω πλήρως τον αυτοέλεγχό μου και να ξεχάσω Θέατρο, κουλτούρα και Flaubert και να σου αντικαταστήσω το δεξί μάτι με ένα φακό μικροσκοπίου και το αριστερό με έναν venti caramel macchiato.
Καλή Σαρακοστή.

(Σόρρυ για το παραλήρημα αλλά οι ψυχίατροι συνιστούν εκτόνωση.)

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ /

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ /
A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.

Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.

But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.

According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership 'contract' EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere 'contract' can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.

The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.

This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent. GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Το καρναβάλι *τώρα* αρχίζει!

~Αυτή τη χρονιά, δε θέλω να ακούσω τη λέξη "κούλουμα". Σύμπαν (παύση) αν έχεις την καλοσύνη..

Τα αιδοία παίζει..

Ε ναι λοιπόν! Θα μπω κι εγώ σ' αυτό το παιχνίδι χωρίς όνομα (ω ναι, αυτό που από τη σελίδα 123 του πλησιέστερου βιβλίου, παραθέτεις τας σειράς 6, 7 και 8) και γι'αυτό, πριν πω οτιδήποτε άλλο, θέλω να ευχαριστήσω τον φίλτατο αστρομαχητή για την πρόσκληση. Γιέι!
Ωστόσο, ήμανε σε ένα δίλλημα: καθώς το κρεββάτι μου βρίσκεται ανάμεσα σε κομοδίνο και βιβλιοθήκη, είμαι ανάμεσα σε 2 βιβλία. Φυσικά η απόγνωση με χτύπησε πάραυτα και όλη τη νύχτα ταλανιζόμουν μην ξέροντας τι να αποφασίσω. Εν τέλει αποφάσισα, ως τυπικός καπιταλιστής, να δώσω αποσπάσματα και από τα 2 βιβλία διότι στο κάτω κάτω τι διάολο, 3 σειρές απ'το καθένα θέλουμε!
Έχομε και λέμε λοιπόν..

1ο βιβλίο: Genes VIII, Benjamin Lewin
"Οι διπλασιασμοί αυτοί είναι σχετικά πρόσφατα γεγονότα, καθώς δεν έχει μεσολαβήσει αρκετός χρόνος ώστε η απόκλιση που δημιουργείται να έχει εξαφανίσει τις ομοιότητές τους.
(ναι.. όταν λέω μετά ότι βαριέμαι στο βιολογικό...)

2ο βιβλίο: Ο καθρέφτης μες στον καθρέφτη, Μίκαελ Έντε
"Στη μέση του δωματίου υπήρχε μια καρέκλα απ' αυτές που χρησιμοποιούν στα ιατρεία και στα κουρεία. Με τη διαφορά ότι σ' ετούτην εδώ υπήρχε ένας επινικελωμένος στύλος που περνούσε από τη ράχη της και ένωνε το ταβάνι με το πάτωμα."
(Να, εδώ ας πούμε ΘΕΛΕΙΣ να μάθεις τι γίνεται παρακάτω. Σιχτίρ για μηχανογραφικό.. Παρεμπιπτόντως, Μιχάλη θενξ για το βιβλίο και όχι, δεν το έχω αρχίσει ακόμα-μα δεν είμαι θεος;;)

Και επειδή είμαι μεγάλος γούρουνος, καλώ τον---μάλλον όχι! ******απαιτώ****** να μπει κι ο Ανισόρροπος στο παιχνίδι χωρίς όνομα! Επίσης παίρνω την ελεεινή πρωτοβουλία και συγκαλώ σύνοδο για να ονομάσουμε επιτέλους αυτό το παίγνιον!