Είναι γνωστό ότι στο σύμπαν μας βασιλεύει η ποικιλομορφία. Πολλά χρώματα, πολλά αρώματα, πολλά φυτά, πάρα πολλά ζώα (ναι, δυνητικά είναι μπηχτή), πολλά τσιφτετέλια.. Γενικώς πολλά. Έτσι υπάρχουν και πολλοί χαραΧτήρες, όπως οι της πλήρους αποδιοργάνωσης και το αντίθετό τους, οι της σφιχτοκώλικης και αδιατάραχτης τάξης.
Προφανώς είναι αυτοί οι τελευταίοι που μας ενδιαφέρουν, μ(ν)ια που ευθύνονται για διάφορες τροποποιήσεις προοριζόμενες να διευκολύνουν την καθημερινότητά μας. Διότι τι θα κάνει φίλτατο λαχανάκι ένας παρθένος με ωροσκόπο αιγόκερω που-χου αν δεν ξέρει πόση ακριβώς είναι η απόσταση μεταξύ τασακίου και καρέκλας; Ή αν δε γνωρίζει σε πόση ακριβώς ώρα θα βήξει; Γι' αυτό, ανα καιρούς έβγαινε κι από μια κλίμακα για να μπορούμε να υπολογίζουμε με εκευριστική ακρίβεια το κάθε τι, μεταξύ άλλων και τη θερμοκρασία.
Τρεις είναι οι βασικότερες κλίμακες που χρησιμοποιύνται τη σήμερον επί του θέματος (Κελσίου, Φάρεναϊτ ή ΦάΧρενΧάιτ και Κέλβιν και τις έχουμε αγκαλιάσει με αγάπη και τυφλή εμπιστοσύνη. Έτσι, η πρόταση "Η θερμοκρασία σήμερα θα φτάσει τους 19ºC." δε χωρά αμφισβήτηση. Απο τους περισσότερους. Ωστόσο, εμείς δεν είμεθα οι "περισσότεροι", οπότε την αμφισβητούμε συλλήβδην. Και έχομε και απόδειξη.
Εσκέφθην βαθέως το όλο θέμα. Μελέτησα κάθε θεωρία. Άκουσα στωικά όλες τις απόψεις. Και τελικά κατέληξα σε ένα συμπέρασμα, υποστηριζόμενος από την αδιάψευστη παγκόσμια γλώσσα των μαθηματικών: Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑΘΕΡΗ.
Φυσικά θα το αποδείξω πάραυτα.
Ας πάρουμε λοιπόν μία τυχαία θερμοκρασία, έστω 19ºC. Βάσει μαθηματικών, αυτό διαβάζεται "19 στη μηδενική επί C", όπου C μία σταθερά που ονομάζεται σταθερά του Celsius (αντιστίχως η F ονομάζεται σταθερά του Fahrenheit και η K σταθερά του Kelvin). Ως γνωστόν, ισχύει ότι xº=1. Επομένως η θερμοκρασία σε οποιαδήποτε περίπτωση ισούται με το γινόμενο της εκάστοτε σταθεράς επί ένα, ήτοι με τη σταθερά, απ' όπου συνεπάγεται ότι η θερμοκρασία παραμένει πάντοτε σταθερή και ίση με C, F ή K -αναλόγως της σταθεράς που προτιμούμε.
Η μόνη διαφορά εντοπίζεται στο πρόσημο της θερμοκρασίας, καθ' ότι μπορεί να πάρει και αρνητικές τιμές. Στις περιπτώσεις αυτές μιλάμε απλώς για θερμοκρασία -C, -F ή -Κ που σε γενικές γραμμές σημαίνει ότι κάνει κρύο.
Ασφαλώς υπάρχει και μία σχέση ανισότητας ανάμεσα στις σταθερές κι αυτή είναι η εξής: C < F < K. Η ταξινόμηση αυτή στηρίζεται στη διαφορά της εκφραζόμενης ισχύος των εκάστοτε συνθηκών από την κάθε σταθερά. Δηλαδή, για θετικό πρόσημο θα έχουμε
Θερμοκρασία C: υποφερτή κατάσταση
Θερμοκρασία F: καίγεται κάτι;
Θερμοκρασία Κ: ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΡΑ ΤΗΣ ΑΙΤΝΑΣ;;;
Αντίστοιχα, για αρνητικό πρόσημο
Θερμοκρασία -C: ντύσου ζεστά
Θερμοκρασία -F: τι χειμώνας βαρύς, έλα απόψε νωρίς
Θερμοκρασία -Κ: ρατ-τατ-τατττ-ρρττατατατττ-τατ-ρατ-τατ---
Ρεζουμέ: Η θερμοκρασία παραμένει πάντα σταθερή με το πρόσημο να υποδηλώνει χονδρικά το πέρασμα από το κρύο στη ζέστη. Και τούμπαλιν.
