Έχεις καεί από υδροχόο;

Λογικό, καθ'ότι είμεθα καμμένοι. Εντελώς. Κι επίσης το'χουμε γενικώς να καίμε κόσμο, λόγω της έντονης προσωπικότητός μας. Ναι ρε, έχουμε έντονη προσωπικότητα, ταμπεραμέντο, πώς το λένε; Έτσι λοιπόν, παραθέτω εδώ μερικές ατάκες που ακούμε σε καθημερινή βάση, ακολουθούμενες από επεξήγηση, για να ξέρουμε τι συμβαίνει πάνω-κάτω μ'ετούτο το πολύπλοκο ζούδιο. Ω ναι, είναι το πλέον ανούσιο κείμενο που θα μπορούσες να διαβάσεις.
Κι αρχινάμε:
"Είστε στον κόσμο σας!"
Συγγνώμη κιόλας. Ξέρεις πόσο ωραία περνάμε στη νεραϊδοχώρα; Όχι, θα'πρεπε να μας απασχολεί μόνο το πόσα ένσημα θα μαζέψουμε και το πότε θα φύγει η οικονομική κρίση. Αλήθεια, έχουμε οικονομική κρίση; Γιατί εγώ το μόνο που βλέπω είναι κόσμος να αγοράζει ακαταπαύστως και να είναι όλη τη μέρα στα καφέ και τα νάιτ κλουμπς.
"Έχετε μνια παγερή γοητεία"
Κι εσύ έχεις φαλάκρα, παραπονέθηκα; Άσε δε που δεν είναι κακό να έχεις παγερή γοητεία, δες την Κατρίν Ντενέβ. Άιντες! Το τρισάθλιο θα ήτο να μην είχαμε καθόλου γοητεία (δε θα κατονομάσω).
"Δεν έχετε συναισθήματα"
Την παλεύεις; Φυσικά και έχουμε! Απλώς για να βγούνε στην επιφάνεια χρειάζεται λίγη υπομονή. Λίγη. Διότι όσον αφορά στα συναισθήματα, κάθε υδροχοόνι κρύβει ένα Νιαγάρα μέσα του. Δε θα σε τρόμαζε αν σε πλάκωνε ο Νιαγάρας; Σαφώς. Βολέψου, λοιπόν, μ'εναν Ιλισό με προοπτικές ανάπτυξης και σιτ μπακ εντ εντζόυ.
"Είστε χαζοχαρούμενοι"
Φυσικά. Δε θες όμως να μας πετύχεις σε κατάθλιψη. Θα θέλεις να βγάλεις τα μάτια σου με κουταλάκι του γλυκού και να τα μασήσεις.
"Είστε ψυχροί κι ασέξουαλ"
Κι εσένα βρωμάνε τα πόδια σου. Έλα να μάθεις στην πλατεία Βάθης. Πιστεύω (μεταξύ μας) ότι, ανάλογα με την περίπτωση βέβαια διότι πχ η ελένη λουκά είναι υδροχόος απ'ότι έμαθα, ένας υδροχόος μπορεί να ξεπεράσει ένα σκορπιό. Συγγνώμη παιδιά, αλλά ναι.
"Είστε εκκεντρικοί"
Λάικ, ντααα; Πού είναι το κακό, ακριβώς; Δηλαδή οκ, τι να πει κανείς για άλλα ζούδια που είναι σαν αυτοκινητιστικά δυστυχήματα;
"Είστε πουτάνες"
Ευχαριστούμε! Δενόμαστε, ωστόσο και μάλιστα περισσότερο εύκολα απ'όσο λέγεται στην πιάτσα. Αρκεί βέβαια να μη μας ξενερώνεις, το οποίο νομίζω πως είναι λογικό ως προϋπόθεση.
"Βαριέστε πολύ εύκολα"
Αυτό συμβαίνει αν εσύ είσαι πολύ "βαρέσιμος", κοινώς, αν εκπέμπεις βαρεμάρα. Δεν είναι ότι θέλουμε μνια συνεχή εκζιτασιόν, απλώς η κακώς εννοούμενη ρουτίνα μας κουράζει, μας φθείρει. Ένα ταξιδάκιον, μία σέξοδος για φαΐ σε κάτι εκτός του πεδίου βολής μας, μνια έκπληξη.. όλα τούτα είναι πράγματα που διώχνουν αυτήν τη ρουτίνα και κάνουν το υδροχοόνι σας χαρούμενο. Διότι είναι και ανήσυχο πνεύμα, πώς να το κάνουμε;
"Δεν ανοίγεστε εύκολα"
Βρε α να χαθείς, προστυχάντζα! Σοβαρά τώρα, ανοιγόμαστε. Απλά είπαμε, θέλει λίγη υπομονή. Άλλωστε βασικός φόβος σχεδόν κάθε υδροχόου είναι ότι ουσιαστικά αποτελεί ένα κουτί της Πανδώρας με πόδια. Τρομάζει ο κόσμος, τι να πεις..
"Είστε τελείως αποδιοργανωμένοι"
Έλα να ζήσεις μία μέρα μαζί μου. Δεν μπορείς να φανταστείς τι τυχαίνει σε έναν υδροχόο κάθε μέρα. Είναι λες και το σύμπαν θέλει να μας βλέπει σε μνια συνεχή εγρήγορση. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά αποκτάς μνια στωικότητα και αντιμετωπίζεις τις κροτίδες που σκάνε πάνω στο λεωφορείο απλώς συνεχίζοντας να διαβάζεις το βιβλίο σου ακούγοντας dizzy gillespie. Αλλά δεν παύει να είναι κάτι που σε βγάζει εκτός προγράμματος. Ωστόσο, όταν πρέπει να τηρήσουμε πρόγραμμα, ξεπερνάμε ακόμα και τα ζούδια της γης.
Διάσημοι υδροχόοι: εγώ, ντέπυ, γιάννα, θεά έμη, θεά μάνα μου.

*άσχετο αλλά πώς διάολο προφέρεται το ciccero;; δεν μπορώ να το γράψω στα ελληνικά! γκρουμφ!