Λατρεμένοι μου γείτονες

Προσφάτως [πριν από πέντε λεπτά] αντελήφθην ότι απέκτησα ένα νέο φετίχ: τη μουσική της γείτονος χώρας Αιγύπτου. Η αγάπη μου προς τα της ανατολής είναι εδώ και καιρό δεδηλωμένη, οπότε δεν υπάρχει ούτε ψήγμα ντροπής μέσα μου. Έτσι, ευθαρσώς παραθέτω εδώ ένα βίδεο ενός τραγουδιού με σαφή αποδέκτη έναν προαγωγό. Ακούγεται ξεκάθαρα άλλωστε το "ε νταβά νταβά νταβά". Το στόρυ του τραγουδιού είναι απλό. Ο άδων αναφερόμενος στον νταβά του λέει "ε νταβά, για δεν αφήνεις τις τσούλες ελεύθερες, να ζήσουν κι αυτές σαν άνθρωποι;". Και η άρχουσα τσούλα συμμετέχει για να ενισχύσει το μήνυμα λέγοντας "δε μας πλερώνεις καθόλου καλά, τι να κλάσουν τα πέντε γρόσσια; θα σ'αφήσουμε και θα κλαις!". Συνεχίζοντας, επανέρχεται ο τροβαδούρος και λέει "ήταν όλες σαν τα κρύα τα νερά και δες πώς τις κατάντησες, σκατοκαριόλη." ενώ ή άρχουσα δηλώνει πως "αν αποφασίζαμε να κλάσουμε όλες μαζί ταυτοχρόνως, δε θα σου'μενε ούτε μπρίκι στο κωλομπουρδέλο σου. Και μοιάζεις με μπαμπουίνο. κουτέ". Και πάει λέγοντας.. Το χορευτικό είναι απλό αμπαλάζ, τίποτα ιδιαίτερο. Τώρα το γιατί οι από κάτω έχουν ξεσκιστεί να βγάζουν φωτογραφίες.. ε, οι πύλες του ανεξήγητου.